У празаiчных i паэтычных творах беларускай мастацкай лiтаратуры адкрываецца i тлумачыцца дзiцяцi жыццё грамадства i прыроды, свет чалавечых пачуццяўi узаемаадносiн, развiваюцца уяўленнi ,узбагачаюцца эмоцыi, даюцца цудоўныя вобразы. Гэтыя вобразы па свайму уздзеянню розныя: праз апавяданнi дзецi пазнаюцьлаканiчнасць i дакладнасць слова : у творах малога фальклорнага жанру i вершаў улоўлiваюць музыкальнасць, напеўнасць, рытмiчнасць; лiтаратурныя i народныя казкi раскрываюць перад iмi яе трапнасць i выразнасць, багатства роднай мовы жывымi вобразнымi характарыстыкамi , параўнаннямi.