Сегодня ровно 150 лет тому назад родился Владимир Ильич Ульянов (Ленин) - российский революционер, крупный теоретик марксизма, советский политический и государственный деятель, создатель Российской социал-демократической рабочей партии (большевиков), главный организатор и руководитель Октябрьской революции 1917 года в России, первый председатель Совета народных комиссаров (правительства) РСФСР, создатель первого в мировой истории социалистического государства. Родился он не в Микашевичах, а в далёком Симбирске, но его день рождения отмечали и знали все в то время, в нынешнее некоторые и не скажут что это за дядечка, чьи памятники были в каждом городе.

Микашевичская детская библиотека была открыта в июне 1952 года. Основатели библиотеки – Башаримова Надежда Давыдовна и Каган Роза Семеновна.

Находилась библиотека в приспособленном помещении по улице Железнодорожной. В то время фонд библиотеки насчитывал 5 тыс. экземпляров. Библиотека обслуживала 350 читателей.

„Фабрыка ў Мікашэвічах“ з‘яўляецца (ІІІ-яй) часткай ўспамінаў майго дзядзькі (па бацьку) Штэфана Марьяна Раствароўскага (1905-1981) з часоў яго кароткачасовага знаходжання на Палессі. У чэрвені 1938 года ён быў запрошаны на пасаду намесніка дырэктара Мікашэвіцкага дрэвааапрацоўчага прадпрыемства „Ольза“, што знаходзілася ў Лунінецкім павеце, на самой савецкай мяжы. Вялікая фабрыка па вытворчасці дыкты была ўласнасцю двух акцыянерных таварыстваў: „Ользы“ і „Агахелі“, якія належалі да фірмы „Compagne d'Anaus“, якая апіралася на яўрэйскі капітал і мела свае офісы ў Антверпене, у Бельгіі. Дырэктарам мікашэвіцкіх прадпрыемстваў з 1928 года быў, выхадзец з Кіева, яўрэй Самуіл Гомберг, пра інтэлігентнасць і арганізацыйныя здольнасці якога, многа расказваў, не шкадуючы слоў пахвалы, Раствароўскі.

Мікашэвіцкая пасялковая бібліятэка была арганізавана ў складаны пасляваенны час і вядзе свой летапіс з 1946 года. Некалькі стэлажоў з кнігамі ў парткабінеце мясцовага Савета – такой была першая бібліятэка ў Мікашэвічах. Кнігі выдавалі работнікі парткабінета. Але фонд папаўняўся хутка. За няпоўных 2 гады ён папоўніўся настолькі, што калі 1студзеня 1948 г. бібліятэку ўзначаліла маладая выпускніца культасветвучылішча Клеўжыц Алена Ягораўна, пад бібліятэку было адведзена асобнае памяшканне. З успамінаў Алены Ягораўны: “Мяне назначылі загадчыцай бібліятэкі. Працавалі мы ўдваіх з Зайцавай Лідзіяй Яфімаўнай. Фонд бібліятэкі налічваў дзве з паловай тысячы выданняў. Бібліятэка займала адно памяшканне для абслугоўвання чытачоў і яшчэ адно – кнігасховішча”.